piątek, 19 czerwca 2009

Dobrowolne poddanie się karze

Dobrowolne poddanie się karze = wniosek o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie określonej kary lub środka karnego bez przeprowadzania postępowania dowodowego.

Termin = do chwili zakończenia pierwszego przesłuchania wszystkich oskarżonych na rozprawie głównej.

Przesłanki:

  1. Oskarżonemu zarzucono występek ,
  2. okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości (Osk. nie musi przyznawać się do winy),
  3. cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy w całości;
  4. Brak sprzeciwu prokuratora i pokrzywdzonego.

Przy odwołaniu nie ma zakazu reformationis In peius.

Jeżeli oskarżony nie ma obrońcy z wyboru, sąd (normalnie Prezes) może, na jego wniosek, wyznaczyć mu obrońcę z urzędu.

Sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku oskarżonego od dokonania w nim wskazanej przez siebie zmiany.

Przychylając się do wniosku sąd może uznać za ujawnione dowody wymienione w akcie oskarżenia lub dokumenty przedłożone przez stronę.

Jeżeli wniosek złożono przed rozpoczęciem rozprawy, sąd rozpoznaje go na rozprawie.

  • Przy odwołaniu nie ma zakazu reformationis In peius.

Na wniosek prokuratora art. 335 k.p.k.

Art. 335. 

§ 1. 

§ 1. Prokurator może umieścić w akcie oskarżenia wniosek o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kary lub środka karnego za występek zagrożony karą nieprzekraczającą 10 lat pozbawienia wolności bez przeprowadzenia rozprawy, jeżeli okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte.

§ 2. Jeżeli zachodzą warunki do wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w § 1, a w świetle zebranych dowodów wyjaśnienia podejrzanego nie budzą wątpliwości, dalszych czynności dowodowych w postępowaniu przygotowawczym można nie przeprowadzać; przeprowadza się jednak czynności, co do których zachodzi niebezpieczeństwo, że nie będzie można ich przeprowadzić na rozprawie.

§ 3. Uzasadnienie aktu oskarżenia można ograniczyć do wskazania okoliczności, o których mowa w § 1.

Wniosek prokuratora o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy może być złożony w każdej sprawie o występek zagrożony karą nieprzekraczającą 10 lat pozbawienia wolności. wniosek jest dopuszczalny w sprawach, w których okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte. Spełnienie tych warunków nie jest powiązane z faktem przyznania się podejrzanego do popełnienia zarzuconego mu czynu, a zatem brak przyznania się podejrzanego do winy nie jest przeszkodą do wystąpienia przez prokuratora z takim wnioskiem.

Wniosek ten nie musi, tak jak w poprzedniej regulacji, stanowić odrębnego dokumentu procesowego, wystarczy jego umieszczenie w akcie oskarżenia. Wystąpienie z takim wnioskiem uprawnia do ograniczenia uzasadnienia aktu oskarżenia do wskazania okoliczności wymienionych w § 1 (art. 335 § 3). Wniosek może pochodzić tylko od prokuratora z tym zastrzeżeniem, że uprawnienia prokuratora określone w art. 335 § 1 przysługują także organom, o których mowa w art. 325d.

Rodzaj i rozmiar kary lub środka karnego musi być uzgodniony z oskarżonym Uzgodnienie to nie może budzić żadnych wątpliwości. Zgoda na warunki skazania powinna pochodzić od podejrzanego i znajdować odbicie w protokole przesłuchania podejrzanego lub w protokole końcowego zaznajamiania z materiałami postępowania albo w odrębnym dokumencie. Wyrażenie zgody przez oskarżonego na skazanie złożone w trybie art. 335 § 1 nie zwalnia sądu, a wcześniej prokuratora, od obowiązku zbadania, czy oskarżony jest rzeczywiście winny popełnienia zarzucanego mu przestępstwa

Rozwiązanie przyjęte w art. 335 § 2 pozwala na przeprowadzenie skróconego postępowania przygotowawczego. Należy przyjąć, że zawarte w tym przepisie sformułowanie, iż "wyjaśnienia podejrzanego nie budzą wątpliwości" należy rozumieć w ten sposób, że podejrzany przyznaje się do popełnienia zarzuconego mu czynu, przy czym nie budzą wątpliwości zarówno jego wyjaśnienia, jak i okoliczności popełnienia przestępstwa. Jest to więc sytuacja jeszcze bardziej oczywista pod względem dowodowym niż określona w art. 335 § 1, co uzasadnia skrócenie postępowania nie tylko w stadium sądowym, ale również w przygotowawczym. Nowela do k.p.k. z 2003 r. trafnie dodała § 3 w art. 335, iż w takiej sytuacji przeprowadza się jednak czynności, co do których zachodzi niebezpieczeństwo, że nie będzie można ich przeprowadzić na rozprawie.

Wniosek powinien być dołączony wraz z odpisem dla oskarżonego, którego dotyczy oraz dla jego obrońcy.

Zob. Kodeks Postępowania Karnego (na prawnik24.pl)